Coaching indywidualny

 

Rozwój osobisty, coaching kariery, wypalenie zawodowe

Każdy z nas na swojej drodze napotyka wyzwania – czy to osobiste, czy zawodowe – do których trudno nabrać dystansu niezbędnego do znalezienia optymalnego rozwiązania. Mówi się czasami, że „trudno jest ocenić kadr, gdy samemu pozuje się do zdjęcia”. Ów dystans, jak również umiejętność nie-emocjonalnego odwołania się i skorzystania ze swojej wiedzy, kompetencji czy intuicji, zwanych często „własnymi zasobami”, są niezbędne do podjęcia racjonalnych kroków oraz opracowania planu działań prowadzących do rozwiązania lub polepszenia obecnej sytuacji.

Profesjonalny coaching zorientowany na rezultaty ma wiele zalet, niemniej jednak podstawowym celem jest wsparcie w osiągnięciu sukcesu, choć każdy uczestnik może ten sukces definiować inaczej, zgodnie z jej lub jego celami, potrzebami i wartościami.

Krótkie wprowadzenie do szkoleń rozwoju osobistego

Profesjonalny coaching może obejmować szeroki zakres spraw, takich jak:

  • radzenie sobie z bieżącymi przeszkodami i wyzwaniami zawodowymi oraz osobistymi,
  • wypalenie w pracy,
  • poczucie „utknięcia” zawodowego czy osobistego,
  • trudności uniemożliwiające rozwój, komunikację i porozumiewanie się z innymi ludźmi lub osobistą skuteczność,
  • wpływ na siebie i na otoczenie oraz opracowywanie wizji, jak również planów działań zgodnych z życiowymi marzeniami, a także celami.

Podsumowując, w warsztatach coachingu chodzi o powiązanie potencjału uczestnika programu z jego wynikami. Kontekst służy temu, by biorący w nim udział sami nauczyli się znajdować rozwiązania, a także zbudowali poczucie własnej wartości, sprawczości i odwagi. Nie służy natomiast temu, by podczas tych spotkań znany coach rozwoju osobistego ich uczył lub doradzał, jak mają postępować.

Czas trwania warsztatów rozwoju osobistego

Sesje coachingowe trwają zwykle między 30 a 90 minut i odbywają się w trakcie spotkań indywidualnych lub przy wykorzystaniu środków telekomunikacyjnych takich jak np. Skype, Zoom. WebEx czy telefon. Mamy do czynienia z programami coachingowymi obejmującymi od 8 do 15 regularnych sesji, zwykle co dwa tygodnie lub też z programami „interwencyjnymi”, w których spotkania mają miejsce częściej i mogą trwać odpowiednio dłużej.

Czym profesjonalny coaching jest, a czym nie jest?

Istnieją określone wytyczne co do tego, czym coaching jest, a czym nie jest. Myśląc o szkoleniach coachingowych, można mieć wiele skojarzeń, jednak zasadniczo chodzi w nim o wprowadzenie zmian, rozwój inteligencji emocjonalnej, poszerzanie świadomości siebie oraz otoczenia, jak również budowę relacji z innymi ludźmi. W świecie biznesowym coaching jest umiejętnością liderską, leżącą po przeciwnej stronie spektrum w stosunku do forsowania czy kontrolowania. Szkoleniakomunikacji interpersonalnej oraz rozwoju osobistego dotyczą całości osoby, jej integralności i nie ograniczają się tylko do jej „roli” biznesowej. W praktyce różne aspekty naszego życia tworzą unikalną sieć zależności, związków, zachowań oraz uwarunkowań, przenikając się – zmiany w jednym obszarze są zazwyczaj widoczne w pozostałych.

Kiedy nie powinno się korzystać z warsztatów rozwoju osobistego?

Profesjonalny coaching nie jest odpowiednim rozwiązaniem w następujących przypadkach:

  • dla osób z uzależnieniami, na przykład od narkotyków czy alkoholu,
  • dla osób, które padły ofiarą przemocy,
  • dla osób chcących się komuś wyżalić,
  • dla ludzi stosujących przemoc wobec innych,
  • dla osób zmagających się ze schorzeniami natury psychicznej,
  • dla osób poszukujących pomocy psychoterapeutycznej.

W przypadkach wymienionych powyżej wskazana jest praca z terapeutą – zajmuje się on w dużej mierze wydarzeniami, które miały miejsce w przeszłości. Z kolei warsztaty z komunikacji oraz rozwoju osobistego koncentrują się na teraźniejszości i przyszłości.

Mimo iż nawiązania do przeszłych wydarzeń są normalną praktyką w trakcie sesji coachingowej, pozwalającą zbudować kontekst i tło, to nie jest ona miejscem, aby zajmować się np. emocjonalną traumą wynikającą z przeszłych wydarzeń, która nie pozwala uczestnikowi iść w życiu osobistym lub zawodowym naprzód – chyba że jasno zostanie to między nim a coachem zakontraktowane, a trener rozwoju osobistego oraz komunikacji interpersonalnej ma do takiej pracy kompetencje i uprawnienia.

W jaki sposób można jak najwięcej skorzystać ze szkoleń coachingowych?

Uczestnicy projektów coachingowych są zaproszeni do otwartości oraz szczerości wobec siebie, a także coacha. Każdy z nas ma pracę zawodową, która domaga się naszego czasu i chętnie zajmie cały obszar naszego świadomego myślenia. Jednak czas sesji coachingowej to tylko Twój czas, poświęcony wyłącznie Tobie oraz temu, co Ty chcesz osiągnąć. Jeżeli postawienie swoich potrzeb ponad potrzeby biznesu czy innych ludzi będzie dla Ciebie problemem, to już widać, że mamy przed sobą sporo pracy. W takich przypadkach trzeba przejść od „robienia” do myślenia, od „bycia zajętym” do bycia skutecznym.

Zalecam, aby prowadzić notatnik/dziennik w trakcie projektu coachingowego, w którym będzie można notować spostrzeżenia z sesji. Zwyczaj zapisywanie myśli i spostrzeżeń to doskonały sposób na skupienie umysłu; jest to ćwiczenie woli, które jasno pokazuje, kim chcesz się stać, a także co chcesz osiągnąć.

sesja coachingowa

Etyka i standardy podczas szkoleńrozwoju osobistego

Oto zarys kodeksu postępowania obowiązującego profesjonalnych coachów, którego osobiście zobowiązuję się przestrzegać:

  • trener rozwoju osobistego będzie się zachowywał godnie, uczciwie, spójnie i odpowiedzialnie,
  • uczestnik może być pewien, że wszystko, o czym będzie rozmawiał z coachem, pozostanie poufne, chyba że uczestnik wyrazi pisemną zgodę na udostępnienie tych informacji lub przekazanie ich będzie wymagane przepisami prawa,
  • coach nie będzie niczego oceniać ani udzielać nieproszonych rad,
  • trener rozwoju osobistego będzie wyraźnie rozumiał i wyznaczał granicę między coachingiem a innymi formami niesienia pomocy oraz wsparcia, takimi jak np. psychoterapia (zobacz wcześniejsze informacje),
  • coach nie będzie wprowadzał uczestnika w błąd w kwestiach procesu coachingowego oraz korzyści, jakie przynosi,
  • wszelkie kontrakty coachingowe są łatwo zrozumiałe, zawierają wyraźnie określone oczekiwania, zarówno ze strony coacha, jak i uczestnika,
  • trener rozwoju osobistego nie będzie pracował z uczestnikami poniżej 18. roku życia (nieletnimi) bez pisemnej zgody rodziców lub opiekunów,
  • coach będzie gotów polecić usługi innych coachów, jeśli będzie to bardziej odpowiednie dla uczestnika,
  • coach przy każdej możliwej okazji stara się podnosić poziom swoich kwalifikacji zawodowych i poziom świadczonych usług oraz rozwiewać wszelkie nieporozumienia dotyczące tego, czym coaching jest, a czym nie jest,
  • coachowie traktują wszystkich klientów w sposób respektujący różnice między ludźmi wynikające ze stopnia sprawności, płci, wieku, rasy, religii i orientacji seksualnej,
  • spotkania będą się zaczynały o wyznaczonym czasie,
  • pomiędzy sesjami coachingowymi jest możliwość kontaktu telefonicznego bądź e-mailowego z coachem,
  • uczestnik ma wyznaczone zadania do wykonania pomiędzy sesjami,
  • poufność informacji jest kwestią fundamentalną. Coach nie będzie rozmawiał ani przekazywał nikomu innemu informacji o uczestniku;
  • trener rozwoju osobistego nigdy nie wykorzysta informacji przekazanych przez uczestnika podczas sesji coachingowej dla własnych korzyści,
  • coach będzie przekazywał swoją perspektywę spojrzenia na sytuację i może wskazać szereg sposobów podejścia do niej. Jednakże to uczestnik jest odpowiedzialny za wszelkie działania, które zostaną lub nie zostaną podjęte w oparciu o podsumowanie dyskusji;
  • coach nie ma kwalifikacji, by udzielać uczestnikowi konkretnych porad prawnych czy finansowych. Relacja coachingowa ma za zadanie wspierać w odnajdywaniu własnych rozwiązań, a wszelkie sugestie ze strony trenera rozwoju osobistego mają za zadanie pomóc w podjęciu decyzji.

Postawa coacha w trakcie warsztatów rozwoju osobistego:

  • trener wierzy w pozytywne intencje stojące za działaniami podejmowanymi przez uczestnika,
  • coach wierzy i jest przekonany co do jego możliwości oraz potencjału, dzięki którym może najlepiej rozwiązać stojące przed nim wyzwania,
  • coach wierzy i jest przekonany, że uczestnik jest w stanie podjąć samodzielnie najlepsze dla niego decyzje,
  • coach jest świadom, że zmiana jest procesem nieuniknionym,
  • coach nakłania do wysiłku, rzuca wyzwania, a czasem przeciwstawia się uczestnikowi, ale zawsze po to, by go wspierać w rozwoju osobistym,
  • coach zachowuje uczciwość i nie ocenia,
  • rolą coacha jest stawiać uczestnikowi większe wymagania, niż on sam by sobie stawiał,
  • celem pracy trenera rozwoju osobistego jest umożliwienie uczestnikowi dotarcie do celu szybciej, niż doszedłby tam w pojedynkę,
  • wszystko, co wydarzy się między coachem a uczestnikiem, pozostaje poufne. Coach przestrzega standardów i zasad etyki;
  • coach czasami proponuję uczestnikowi alternatywne spojrzenie na to, co usłyszy, wyczuwając np. strach czy niepewność i będzie się tymi spostrzeżeniami dzielił. Nie będzie się upierał, aby „coś z tym zrobić” – w coachingu zawsze chodzi o to, czego chce uczestnik. Zadaniem coacha jest pomóc dostrzec to, czego może on nie być świadomy;
  • trener rozwoju osobistego będzie często prosił, aby uczestnik zastanowił się, czy nie pójść dalej niż początkowo sam zakładał,
  • coach akceptuje, że to uczestnik decyduje, do jakich działań zobowiązuje się pomiędzy sesjami.

Zobowiązania uczestnika podczas szkoleń coachingowych:

  • bycie otwartym na nowe wyzwania oraz gotowym na wysiłek, aby im sprostać,
  • bycie otwartym i uczciwym wobec siebie, a także coacha, jak również ufność, że coach nigdy nie będzie oceniał ani uczestnika, ani tego, co powie,
  • wprowadzenie koniecznych korekt w swoim rozkładzie zajęć tak, aby jak najlepiej skorzystać z coachingu. Obejmuje to punktualne przybywanie na umówione spotkania, wypełnianie arkuszy przygotowawczych do sesji coachingowych oraz zobowiązanie do wykonywania działań pomiędzy nimi;
  • bycie wiernym sobie, swoim własnym zasadom i wartościom,
  • poinformowanie coacha, jeśli cokolwiek w relacji coachingowej będzie uczestnikowi przeszkadzało bądź nie będzie działało tak dobrze, jak mogłoby,
  • dbanie o siebie pomiędzy sesjami coachingowymi. Im większe będzie wyzwanie, przed jakim staje uczestnik, tym bardziej należy zadbać o siebie, by utrzymać poziom energii, zdrowia i sprawności. Zarządzanie sobą to niezbędny element emocjonalnej inteligencji;
  • uczestnik jest świadom, że posiadanie celu jest niezbędne, aby osiągnąć sukces osobisty lub zawodowy.